REHABILITACJA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH INTELEKTUALNIE POPRZEZ AKTYWNOŚĆ RUCHOWĄ W WODZIE
DOI:
https://doi.org/10.31891/pcs.2024.4.26Keywords:
rechabilitacja, woda, oddziaływanie, doświadczanieAbstract
Osoby z niepełnosprawnością intelektualną postrzegane są jako jedna z najbardziej wykluczonych grup społecznych. Wynika to z faktu, że ich wygląd i zachowanie mogą odbiegać od powszechnie przyjętych norm. Zależy to głównie od stopnia niepełnosprawności, który determinuje zdolności umysłowe. Jedną z najbardziej przełomowych definicji pedagogiki specjalnej stworzyła Maria Grzegorzewska, która jako pierwsza uwzględniła dynamiczne rozumienie niepełnosprawności jako cechy, która nie uniemożliwia całkowicie rozwoju w żadnej sferze życia. Dostrzegła ona w osobach z niepełnosprawnością potencjał, który dzięki odpowiednim warunkom rehabilitacyjnym pozwala im osiągnąć maksimum możliwości. Zajęcia rehabilitacyjne mają charakter edukacyjny i terapeutyczny i są stosowane w różnych formach. Jak powszechnie wiadomo, każda aktywność fizyczna wpływa pozytywnie na zdrowie i jakość życia, zarówno osób w pełni sprawnych, jak i tych z ograniczeniami. Dlatego też z biegiem lat coraz częściej stosuje się aktywność fizyczną jako jeden ze środków rehabilitacji. Niewątpliwą zaletą stosowania rehabilitacji w formie zajęć ruchowych jest ich różnorodność, która pozwala na dostosowanie aktywności do stopnia niepełnosprawności, a także do indywidualnych preferencji. Specyficzną formą, którą stosunkowo rzadko obserwuje się w odniesieniu do osób z niepełnosprawnością intelektualną, jest aktywność fizyczna w wodzie. Aktywności w środowisku wodnym można realizować na wiele sposobów, dzięki czemu terapia, oprócz korzyści zdrowotnych, rozwija również samodzielność, umiejętności interpersonalne i niezależność. Można je również łatwo modyfikować, co pozwala na jak najlepsze dostosowanie do preferencji uczestników. Aktywność fizyczna w wodzie oferuje wiele możliwości form i metod pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną, dlatego w niniejszej pracy przeanalizowano jej wykorzystanie w rehabilitacji. Scharakteryzowano niepełnosprawność intelektualną i jej klasyfikacje, a także duże znaczenie rehabilitacji. Opisano również, czym jest aktywność fizyczna w wodzie, rodzaje terapii, ważne czynniki wpływające na prowadzenie zajęć. Uwzględniono korzyści dla opiekunów i uczestników zajęć w wodzie, a także omówiono wyniki badań przeprowadzonych na osobach z niepełnosprawnością intelektualną.
References
Becker B.E., Cole A.J. (2011). Comprehensive Aquatic Therapy. Third Edition, Washington State University Publishing. s. (12-19).
Biel L. (2015). Integracja sensoryczna. Skuteczne strategie w terapii dzieci i nastolatków. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. s. (4-15).
Bordner R. Kids’ Core: Core Strengthening Program for Children. s. (56-70).
Borkowska M., Wagh K. (2016). Integracja sensoryczna na co dzień. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL. s. (36 - 41).
Filipowicz M., Ogonowska-Słodownik A. (2018). Ai Chi - metoda terapii w wodzie. [W:] Rehabilitacja w praktyce. Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie, Wydział Rehabilitacji. s. (42 - 50).
Gałczyk M., Van Damme – Ostapowicz K., Kimszal E. (2016). Zarys powstania rehabilitacji na świecie oraz jej twórcy w Polsce. Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu. s. (85-89).
Hutny K., Ogonowska-Słodownik A. (2017). Integracja sensoryczna w wodzie. [W:] Rehabilitacja w praktyce. Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie, Wydział Rehabilitacji. s. (14-22).
Kirejczyk, K. (1981). Upośledzenie umysłowe - Pedagogika.. Warszawa: Wydawnictwo PWN. s. (26-40).
Konno J., Sova R. (2017). Aqua therapy & Ai Chi workshops. Aquaforma. Warszawa. s. (46-61).
Kowalik S. (2009). Kultura fizyczna osób z niepełnosprawnością. Dostosowana aktywność ruchowa. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. s. (106-109).
Lipkowski O. (1984). Pedagogika specjalna (zarys). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. s. (103-111).
Miłkowski K., Walicka - Cupryś K., Chmiel E. (2015). Podstawy terapii w wodzie. Wybrane metody i koncepcje. [W:] Pop T. (red.), Rehabilitacja. Rzeszów: Bonus Liber. s. (12-19).
Morcinek U. (2011). Pedagogika specjalna. Szczecin: Wydawca Szczecińska Szkoła Wyższa Collegium Balticum. s. (6-13).
Morig M. Sensory Processing and Motor Planning. (http://www. atri.org/articles/Morig-Sensory%20Processing16.pdf, dostęp: 01.01.2025).
Nowotny J. (2005). Podstawy fizjoterapii. Kraków: Wydawnictwo Kasper. s. (117-125).
Pietrusik K. (2008). Formy aktywności fizycznej w środowisku wodnym wykorzystywane w kreacji zdrowia. Aktywność ruchowa ludzi w różnym wieku. s. (32-35).
Radzymińska A., Kos A., Bułatowicz I., Struensee M., Janowiak-Maciejewska K., Styczyńska H., Kazimierczak U., Zukow W. (2013). Pływanie jako forma rehabilitacji osób z urazem rdzenia kręgowego na wysokości C7, Fornal of Helth Sciences. s. (135-152).
Sova R. (2002) Ai Chi - what is it?. (https://link.gale.com/apps/doc/A92026892/AONE?u=unigd&sid=AONE&xid=6326bb1f,
Weber-Nowakowska, K., Gębska, M., & Żyżniewska-Banaszak, E. (2013). Watsu - nowoczesna metoda znajdująca zastosowanie w fizjoterapii, odnowie biologicznej i sporcie. Pomeranian Journal of Life Sciences. s. 26-35)
Zagórski T. (2008). Watsu – nowy wymiar rehabilitacji w wodzie. Rehabilitacja w praktyce. Wydawca Elamed. s. (35-53).
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Наталія ЦИГАНОВСЬКА, Даміан КОВАЛЬСЬКІ, Дмитро БАТУЛІН, Даріуш В. СКАЛЬСЬКІ, Микола МАЙСТРУК

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.